باید به کودکانتان اجازه رشد ذهنی دهید
باید به کودکانتان اجازه رشد ذهنی دهید
رشد ذهنی کودکان در آینده آنان بسیار تاثیرگذار خواهد بود، کودکان در محیط خانواده است که باید با مسائل مهم روبرو شوند تا در آینده در جامعه دچار مشکل نشوند. این عقیده که باید کودک شما را “آموزش” بدهید ذهنیت سالمي نیست، این کلمه باعث مي شود که والدین فکر کنند مجبور کردن، ناچار ساختن و کنترل کردن کودک صحیح اســت.
اگر اینگونه فکر کنید که مسئولیت شما کمک به کودک در رشد اوست سازنده تر خواهد بود. با این طرز فکر باعث مي شوید که روزی کودک تان بتواند به طور کاملا مستقل در جامعه زندگی شاد و سالمي داشته باشد.
پرورش کودک به مفهوم مهار کردن آن نیست، وظیفه شما به عنوان والدین این اســت که به کودک واکنش های شرطی را نیاموزید. این ها واکنش هایی هستند که به حیوانات آموخته مي شوند.
در عزت نفس کودک
عزت نفس بچه ها با اعمالشان و ارزیابی ما از آن ها شکل مي گیرد. اگر درسش را خوب بخواند پسر خوبی اســت. اگر به مادرش کمک کند دختر خوبی اســت. یک بچه برای نشان دادن خودش نیاز به تشویق دارد.
و برعکس اگر به آن ها بگوئید که بچه های بدی هستند این جمله تاثیر روانشناسانه منفی طولانی مدتی بر آن ها خواهد گذاشت. تمام بچه ها اگر یک ارزیابی منفی در ذهنشان شکل گرفته باشد.
به طور غریزی به دنبال چیزهایی مي روند که باعث شود حس خوبی نسبت به خودشان پیدا کنند. اما نوجوان ها تصویب، حمایت و رسميت را در هرجایی که بتوانند پیدا کنند جستجو مي کنند. حال مي تواند در یک گروه جنایت باشد یا در کلیسا.
در مدرسه
مدارس و موسسات هیچ تاثیری در پیشرفت خلاقیت و ایجاد اســتقلال طلبی در ميان جوانان ندارد. اما در عوض تنها چیزی که به آن خیلی اهميت مي دهند موفقیت بچه ها در امتحانات و برنامه های تحصیلی اســت.
یعنی به جای اینکه آن ها را به افکار آزاد و انتقادی تشویق کنند، اطاعت و فرمانبرداری را مي آموزند. وقتی کودک مجبور به کاری برخلاف ميلش شود تحقیر و ترسو مي شوند.
بذر عقده حقارت در آن ها کاشته مي شود. انرژی از آن ها دور شده و دیگر تمایل به هیچ کاری نخواهند داشت. در اینجا والدین دو راه دارند. یا طرف مدرسه باشند یا اینکه کودکشان را حمایت کنند.
باید به کودک کمک کنید تا به اســتعدادهای نهانی خود دست یابد اگر فکر مي کنید که مدارس نمي توانند از پس این کار برآیند باید خودتان دست به کار شوید.
البته تا جای ممکن به آموزش دهندگان کودک شما احترام بگذارید و به آن ها بفهمانید که زحماتشان قابل تحسین اســت. اما هیچوقت از یادآوری کردن به آن ها خجالت نکشید.
ارزیابی کودک شما فقط مي تواند توسط خود شما تعیین شود و نه هیچ شخص دیگری. هرچقدر هم که در مدرسه ضعیف باشند و باعث نااميدی شما شوند باید آن ها را دوست داشته باشید.
نقاشی ميکل آنژ را به خاطر بیاورید
دست قدرتمند خدا به سوی دست آدم. درس مهمي در این عکس وجود دارد و آن این اســت که شایستگی تنها با ایمان و عبادت به دست نمي آید. یک جوان منبع دانش، منطق و احساس اســت و او باید همه این ها در دوران کودکی گذرانده باشد.
وقتی کودک رشد مي کند و بزرگ مي شود والدین باید بدانند که اکنون زمان آن رسیده اســت که دست یاری خود را به سوی آن ها دراز کنند.
چونکه آن ها دیگر بچه نیستند بلکه جوانی مستقل و شخصیتی با هدف های مشخص، افکار مشخص و شیوه زندگی مشخص هستند. دیگر وظیفه سرپرستی و نان آوری کودکان به پایان رسیده اســت.
زمان آن رسیده که رابطه خود را از پدر و فرزندی به یک رابطه دوستانه تغییر دهید نه اینکه به آن ها نظارت داشته باشید و تمام جوانب زندگی شان را هدایت کنید.
تلاش شما برای پیشرفت هرچه سریع تر کودک کاملا اشتباه اســت
یک یک کودکان یاد گرفته اند که در بازه های زمانی متفاوتی زندگی کرده و پیشرفت هایی داشته باشند. وظیفه ما به عنوان والدین این نیست که سرعت پیشرفت آن ها را بالا ببریم. در عوض باید به آن ها در پیشرفتشان کمک کنیم.
در سرپیچی کودک
سرپیچی تنها روشی اســت که یک کودک وقتی از طرف یک جوان مورد تهدید واقع مي شود به کار مي برد. یکی از جنبه های شخصیتی کودکان این اســت که مي خواهند با عصبانی کردن شما جلب توجه کنند.
مد نوجوانان مانند آبله مرغان مي ماند
خیلی از جوان ها به دنبال مد مي روند و درجه اهميتش در آن ها متفاوت اســت. اما پس از گذشت چند سال دیگر برای آن ها به مسئله ای فراموش شده تبدیل مي شود.
این مسئله ارزش آن را ندارد که بخواهید با نوجوان خود بحث کنید و درگیری بوجود بیاورید. برای منظبط ساختن کودک پس از این که رابطه ای دوستانه با او برقرار کردید مي توانید اقدام کنید.
تجربیات منفی تا زمانی که تهدیدی برای زندگی کودک محسوب نشوند مشکلی ندارد
به آن ها اجازه دهید که نتیجه اعمالشان را ببینند. « البته این کار را تنها در دوره بلوغ آن ها انجام دهید ». بچه ها تنها زمانی تاثیرپذیر مي شوند که والدینشان از چیزی ناراحت نباشند چون در غیر اینصورت درباره خودشان چیزی نمي گویند.
خیلی مهم اســت که درباره احساس خودتان به او بگویید چونکه آن ها درک مي کنند که شما هم مانند آن ها حساس هستید و نیاز به حمایت دارید. اما هیچوقت سعی نکنید که با احساس فرزندتان بازی کنید باید درباره احساســتان با او صادق باشید و دروغ نگویید.
