چطور صبر و تحمل را به کودکان آموزش دهیم؟

چطور صبر و تحمل را به کودکان آموزش دهیم؟

یادتان باشد کودکان برای نشان دادن هر رفتاری از خود به شما نگاه مي کند . از رفتار های شما یاد ميگیرد.پس حواســتان باشد جلوی کودکان رفتاری نکــنید که بعد پشیمان بشید که چرا این رفتار از کودک شما سر زده اســت .شما هر کاری کــنید باید این را بدانید بعدها همين رفتار شما در کوردکانتان حتما بروز مي کند .

دنیای امروز ما پر از رویداد‌های غیرقابل پیش‌بینی و دشوار اســت مانند مرگ عزیزان، بلایای طبیعی، بیماری‌ها و سایر رویداد‌های اســترس‌آور زندگی اجتناب‌ناپذیرند.ما نميتوانیم جلوی این اتفاقات بد را بگیریم و نميتوانیم هميشه کنار کودکانمان باشیم و در برابر هر اتفاقی از آن‌ها حمایت کنیم،

اما ميتوانیم آن‌ها را به مهارتی مجهز کنیم که به آن‌ها کمک ميکند بتوانند به خوبی با عوامل اســترس زا مقابله کنند و این رویداد‌ها را پشت سر بگذارند.موقعیت های غیرمنتظره، غیر قابل پیش بینی و نامطلوب کودکان، ممکن اســت موجب بی صبری و بیتابی کردن کودکان شود.

به اســتفاده از روشهای زیر ميتوانید به کودکان خود یاد بدهید که چطور خودش را تسکین دهند و آرام کنند. با آموزش نکاتی مانند نکات زیر ميتوانید به کودکان کمک کــنید تا خودشان را آرام کنند تا بهتر بتوانند با موقعت کنار بیایند و با صبوری کردن از و حفظ آرامش خود از عهده شرایط برآیند: توجه برگردانی. توجه کودکان را به موضوع دیگری معطوف کــنید.

برای مثال، توجه کودکان را به طبیعت پیرامون جلب کــنید: گلها، درختان، آسمان. از آنها بخواهید به صداهای اطراف گوش کنند و حواس خود را به محیط اطراف بدهند. شمارش. از کودکان بخواهید دستان خود را روی شکم خود قرار دهند و آهسته و عميق نفس بکشند و احساس کنند که با هر نفس که ميکشند شکمشان مثل بادکنک بزرگ ميشود.

سپس نفسهای خود را بشمارند. همچنین ميتوانید از کودکان بخواهید که اعداد را بشمارند. مثلا از عدد صد شروع کنند و هفت تا هفت تا از آن کم کنند. این کار به این دلیل که نیازمند توجه ميتواند توجه کودکان را از و تمرکز دقیق اســت، واقعا موضوع ناراحت کننده به موضوع دیگری جلب کند.

شما بزرگترها الگوی کودکان هستید

برای تربیت فرزند صبور، تدابیر کارساز زیر را عملی کــنید:

الگوی صبر فرزندنتان باشید

به یاد داشته باشید فرزند شما کپی بردار خوبی اســت، او رفتارها و واکنش های شما را با دقت مي بیند و در ذهن خود ذخیره شان مي کند. اگر اولین واکنش شما به هر اتفاق ناخوشایندی، از دست دادن صبر و تحمل باشد او نیز آن را یاد گرفته و در شرایط مشابه مثل شما رفتار خواهد کرد.

در حقیقت اگر شما به طور مکرر صبر و تحمل خود را از دست بدهید، یک رفتار منفی را تقویت مي کــنید و مجوز اســتفاده از آن را نیز برای فرزندتان صادر ميکــنید. پس در درجه اول، توصیه مي کنیم خود، در شرایط دشوار آرام باشید و صبور. تمرین نفس کشیدن عميق، اولین گام موفقیت شماســت.

در رفتارهای خود دقت داشته باشید زیرا شما الگو کوردکان هستید

صبر را تمرین کــنید

یادگیری صبر نیاز به تمرین دارد. والدین بهتر اســت در فرصت های مناسب و به بهانه های مختلف، آن را در بین اعضای خانواده به نمایش بگذارند. مثلا، با یک برنامه از پیش تعیین شده، صبر و تحمل را به صورت یک گفتگوی کوتاه با همسر، در حضور فرزندتان به نمایش بگذارید. مثلا،از همسرتان بخواهید در جواب، سوال شما که” آیا آشغال ها را بیرون گذاشته ای؟”، عکس العمل و پاسخی نداشته باشد.

چند بار این سوال را تکرار کــنید و پاسخی را نشنوید، بعد از فرزندتان بپرسید: به نظرت چرا پدر جواب نمي دهد؟ به نظرت چکار کنم تا او متوجه صدای من شود؛ دعوا راه بیندازم، دوباره صدایش کنم، سکوت کنم،و…تکرار این نمایش های تمرینی نه تنها باعث مي شود که قدرت تحمل فرزندتان افزایش یابد بلکه او راه های مختلف پاسخدهی به شرایط را نیز یاد مي گیرد و از بین آنها مناسب ترین را انتخاب مي کند.

صبر و تحمل سختی های زندگی را از کودکی به فرزندانتان یاد دهید

اجازه دهید کودک صبر را تجربه کند

بعضی از والدین به اشتباه تصور مي کنند که پدر ومادر خوب بودن یعنی این که آنها نیاز فرزندشان را بلافاصله برطرف کنند، این در حالی اســت که به نظر روان شناسان، آنان بزرگترین اشتباه خود را در تربیت مرتکب مي شوند. در راســتای تربیت سالم و آموزش صبر، لازم و ضروری اســت که گاهی تامين حاجت فرزند به تعویق بیفتد؛یعنی این که والدین باید بلافاصله بعد از این که کودک خواســته اش را مطرح کرد، نیازش را برآورده نکنند.

این رفتار باعث مي شود که کودک نه تنها متوجه شود که والدینش صرفا برای برآوردن نیازهای او موجود نیستند و ارزشی فراتر از آن دارند بلکه یاد مي گیرد که برای رسیدن به نتیجه، نیاز به فرصت دارد. مثلا، اگر در حال انجام کارهای شخصی تان هستید و فرزندتان در آن لحظه از شما بخواهد باطری اسباب بازی اش را عوض کــنید؛

باید اجازه دهید دقایقی منتظر بماند؛ با احترام به او بگویید: الان کار دارید و نمي توانید خواســته او را برآورده کــنید، اما پس از 10 دقیقه تعویض باطری را حتما انجام خواهید داد.برای آموزش صبر، گاهی اوقات فقط باید “منتظر” بمانید. انتظار کشیدن در مطب یک پزشک و یا ایستادن در یک صف و … مي تواند برای کودک مفید باشد.

در مقابل فرزندانتان دروغ نگویید شما الگو فرزندانتان هستید

از طریق بازی وارد عمل شوید

به چالش کشیدن صبر و حوصله، یکی از روش های آموزش آن اســت. مثلا پازلی (کمي سخت باشد) را برای فرزندتان تهیه کــنید و از او بخواهید او را درست کند؛ به او بگویید در صورت موفقیت پاداش خوبی به او خواهید داد. تلاش فرزند و ممارست او برای حل آن پازل، مي تواند شروعی برای افزایش صبر باشد. کاشتن گل و گیاه و یا بزرگ کردن یک حیوان خانگی هم، بهترین تمرین برای صبر مي باشد چون کودک مي آموزد با مراقبتی که همراه با صبر و حوصله اســت مي تواند موجودی را پرورش دهد.

مهارت های انتظار را آموزش دهید

برای آموزش صبر، گاهی اوقات فقط باید “منتظر” بمانید. انتظار کشیدن در مطب یک پزشک و یا ایستادن در یک صف و … مي تواند برای کودک مفید باشد. در مدت انتظار سعی کــنید فرزندتان را سرگرم کــنید و توجه اش را به چیزی منعطف سازید تا گذشت زمان برای او کسل کننده نباشد. برای سرگرم کردن کودک بهتر اســت کتاب داســتان یا رنگ آميزی به همراه داشته باشید، یا از کودک بخواهید اشکال هندسی را که در اطراف مي بیند برای شما نام ببرد و بشمارد و…

در تربیت فرزندان بین آنها تفرقه ایجاد نکنید

راه های بیان احساس را به او یاد دهید

گاهی کودکان به هنگام مواجه با یک مشکل، برآشفته و عصبی مي شوند و احساسشان را با برخوردهای کلامي و فیزیکی نامناسبی بروز مي دهند . در چنین شرایطی به فرزندتان یاد بدهید که با آرامش و بدون فریاد زدن و با اســتفاده از بیان و رفتار مناسب تری نیزمي تواند احساسش را بروز دهد. برای کسب نتیجه بهتر، توصیه مي کنیم آزادی عمل و حق انتخاب به او بدهید،

وقتی برای رسیدن به خواســته اش صبر و حوصله نشان داد، با مهربانی تشویقش کــنید و بگویید قدردان این رفتار خوب او هستید ولی اگر جیغ و فریاد کرد، به او توجه نکــنید و بگویید این رفتار او را ارزشمند نمي دانید و هرگز پاسخش نخواهید داد.

مفهوم زمان را توضیح دهید

یکی از مولفه های یادگیری صبر، درک زمان ومفهوم وقت اســت . کودک، زمان های قراردادی ما بزرگسالان را متوجه نمي شود. مثلا وقتی مي گوئید: بابا ده دقیقه دیگر مي آید، او درکی از این زمان ندارد و ممکن اســت چند دقیقه ای نگذشته دوباره سوالش را تکرار کند. برای درک این مطلب، بهتر اســت زمان را با چیزهایی که قابل درک برای کودک هستند، بیان کــنید مثلا به او بگویید: وقتی برنامه کودک تمام شد، بابا به خانه مي آید.