مسی ، رونالدو ، ویلیامز، فدرر | دلمان برایتان تنگ می شود!
باید قبول کنید کــه بزرگان ورزش کــه در حال حاضر با تمام توان مشغول دنبال کردنشان هستیم ، به زودی از دور میدان خارج می شوند و به خاطره ها سپرده می شوند ، آیا فکرش را کرده اید کــه فوتبال بدون جدال مسی و رونالدو چه طعمی خواهد داشت؟
شکی نیست کــه زمان خداحافظی فرا ميرسد.
برای هوادران فانتزی، زندگی پس از پایان سریال بازی تاج و تخت مثل قبل از آن نميشود.و اگر شما طرفدار منچستر سیتی باشید، جای خالی وینسنت کمپانی را همواره در قلبتان حس خواهید کرد؛ کاپیتان تیم کــه پس از ۱۱ سال جدا شد و به عنوان مربی-بازیکن راهی اندرلشت بلژیک شد.
تصور این دفاع وسط بلژیکی در هر لباسی غیر از پیراهن آبی آسمانی منچستر سیتی سخت است، اما هر داستان خوشی یک پایان دارد.گذشته از کمپانی، ورزشکاران دیگری هم هستند کــه هیچ کس دوست ندارد، حتی به خداحافظی آن‌ها فکر کند. نخبه‌هایی کــه طرفدارانشان محدود به هواداران باشگاه‌هایشان نیستند، به نوعی تبدیل به نماد ورزش‌هایشان شده‌اند و این ورزش‌ها بدون آن‌ها چیزی کم خواهد داشت.
مسی و رونالدو
شما یا جزو “مسی‌دوستان” هستید یا “رونالدو‌دوستان”، ولی بیاید یک بار این بحث تمام‌نشدنی را کــه کدام‌یک بهتر است کنار بگذاریم و یک دقیقه فوتبال را بدون آن‌ها تصور کنیم.
مسی ۳۱ ساله است و در ۶۸۴ بازی ۶۰۲ گل برای بارسلونا زده است. رونالدو ۳۴ ساله است و در ۸۰۴ بازی ۶۰۰ گل برای تیم‌های اسپورتینگ لیسبون، منچستر یونایتد، رئال مادرید و یوونتوس زده است.
به این ترتیب رونالدو به طور متوسط در هر بازی ۰/۷۵ گل زده است و مسی ۰/۸۸ گل در هر بازی. ولی اگر آن‌ها بازنشسته شوند، چکار ميکنیم؟
بنشینم یک بار دیگر فیلم دریبل خوردن ژروم بوتانگ از مسی در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان بین بارسا و بایرن مونیخ را نگاه کنیم؟ دیدن بازی‌های رونالدو در منچستر یونایتد و کاشته مخوفی کــه به دیوید جیمز زد چطور؟
شاید آن‌ها به این زودی‌ها بازنشسته نشوند اما فوتبال پس از آن‌ها مثل قبل نخواهد بود.
راجر فدرر
استاد سوئیسی در ۱۰۱ تورنمنت حرفه‌ای تنیس قهرمان شده (نفر دوم پس از جیمی کانرز) و در میان تنیس‌بازهای شاغل بهترین رکورد را دارد. او در ۲۰ گرند‌اسلم قهرمان شده و پرافتخارترین مرد تاریخ تنیس است.
آمار حیرت‌انگیز راجر فدرر طی ۱۹ سال، در تمام انواع زمین تنیس (هارد کورت، چمن و خاک رس) و در ۳۰ شهر از ۱۹ کشور به دست آمده است. و جالب‌تر از همه این کــه او در ۳۷ سالگی نشانه‌ای از توقف بروز نداده است.
او اخیرا از مسترز رم کنار کشید (به دلیل مصدومیت زانو و پس از این کــه مجبور شد در یک روز دو مسابقه سنگین برگزار کند)، اما شش هفته قبل از آن به ای‌اس‌پی‌ان گفت: “ما به بازنشستگی فکر نميکنیم چون فکر ميکنم هرچه بیشتر راجع به آن فکر کنم، بعد بیشتر راجع به آن صحبت ميشود و من به آن نزدیک‌تر ميشوم.”
سرنا ویلیامز
با قهرمانی در ۲۳ گرند اسلم و شکست دادن ۱۲ بازیکن کــه در صدر جدول رده‌بندی جهانی تنیس بودند (از جمله خواهرش ونوس)، سرینا ویلیامز بدون شک یکی از بزرگ‌ترین تنیس‌بازهای تاریخ است.
او در حالی کــه باردار بود قهرمان اوپن استرالیا شد، دخترش الکسیس را در سپتامبر ۲۰۱۷ به دنیا آورد و بعد به فینال ویمبلدون ۲۰۱۸ رسید.ویلیامز یک ورزشکار پیشرو نه تنها به عنوان یک زن کــه به عنوان یک سیاه‌پوست است؛ بازیکنی کــه دورنمای تنیس را به طور کامل تغییر داد.
او در مقاله‌ای نوشت: “در حالی بزرگ شدم کــه به من ميگفتند نميتوانم به رویاهایم برسم به این دلیل کــه زن هستم و از آن بیشتر به خاطر رنگ پوستم. در هر مرحله از زندگی‌ام یاد گرفتم کــه بایستم و حرفم را با صدای بلند بزنم.”
لبرون جیمز
پس از به ثمر رساندن ۳۲۵۰۰ امتیاز در ۱۶ سال، فوروارد لس‌آنجلس لیکرز، لبرون جیمز بدون شک یکی از جدی‌ترین مدعیان تاج و تخت لیگ ملی بسکتبال آمریکا است.مجیک جانسون، مایکل جردن و شکیل اونیل، همگی ميتوانند مدعی سلطنت در اقلیم بسکتبال باشند ولی بسیاری از منتقدان عقیده دارند “شاه جیمز” بزرگ‌ترین حکمران این خطه است.
با ۸۶۶۲ پاس گل، ۷۱۴۰ پرتاب آزاد و ۴۱۶۳ دفعه لو دادن توپ در ۱۱۹۸ باری کــه برای تیم‌های کلیولند کاوالیرز، میامی هیت و لیکرز بازی کرد، او خودش را به عنوان یکی از بهترین ورزشکاران نسلش اثبات کرد.
عملکرد درخشان جیمز فقط محدود به داخل زمین بسکتبال نیست. او مدرسه‌ای در زادگاهش آکرون اوهایو ساخته است تا دانش‌آموزان آسیب‌پذیر بتوانند در آن تحصیل کنند.جیمز گرچه این فصل نتوانست با لیکرز به پلی‌آف “ان‌بی‌ای” برسد اما میراث او در بسکتبال همیشه ادامه خواهد داشت.
مارتا
مارتا ویه‌را داسیلوا، فوتبالیست برزیلی شش بار برنده بهترین بازیکن زن فیفا شده است.این بازیکن ۳۳ ساله، ۱۱۰ گل در ۱۳۳ مسابقه با پیراهن تیم ملی برزیل زده است و برای باشگاه‌های نیویورک فلش، تایرسو، روزنگارد و اورلاندو پراید نیز در ۲۵۷ بازی ۱۶۶ گل زده است.
هوپ پاول، سرمربی پیشین تیم ملی فوتبال زنان انگلیس در مصاحبه با بی‌بی‌سی گفت: “دوران طولانی حرفه‌ای او و آنچه برای ورزش انجام داده، سزاوار احترام و ستایش است. الان زنان این بخت را دارند کــه فوتبالیست حرفه‌ای شوند و از این راه زندگی مناسبی داشته باشند. بازیکنان زیادی بودند کــه این راه را باز کردند و مارتا یکی از آن‌ها است.”
این مهاجم تابستان امسال پنجمین حضورش در جام جهانی را در فرانسه تجربه ميکند.
سرانجام زمانی ميرسد کــه هیچکدام از این شش ورزشکار بزرگ دیگر بازی نکنند و باید امیدوار باشیم کــه فقدان آن‌ها به بزرگی فقدان “بازی تاج و تخت” نباشد. ولی دست‌کم ميتوانیم بگوییم کــه ما افرادی بودیم کــه توانستیم آن‌ها را در دوران اوجشان ببینیم. و در آخر این کــه: “چیزی کــه مرده، نميتواند بازهم بمیرد.”
