لحظه سال تحویل 1400 | نوروز 400 چه ساعتی است؟

لحظه سال تحویل 1400

لحظه سال تحویل 1400 در ساعت 7 و 13 دقیقه و 28 ثانیه روز شنبه 30 اسفند 1399 اســت.در این روز کشور ایران و همسایه مثال افغانستان ،پاکستان و … روز اول بهار را جشن ميگیرند در واقع جشن نوروز نام دارد .

 

لحظه تحویل سال 1400 هجری شمسی به ساعت رسمي جمهوری اسلامي ایران

ساعت 13 و 7 دقیقه و 28 ثانیه

روز شنبه 30 اسفند 1399 هجری شمسی

مطابق 6 شعبان 1442 هجری قمری

20 مارس 2021 ميلادی

Friday, March 20, 2021

نماد حیوان سال 1400 : گاو

 

در قانون اساسی جمهوری اسلامي ایران و نیز کشور افغانستان ، تقویم هجری شمسی یا تقویم هجری خورشیدی بعنوان مرجع گاهشماری رسمي پذیرفته شده اســت و لحظه آغاز سال شمسی در تقویم هر سال ایران دقیقا مقارن با لحظه رسیدن خورشید به نقطه اعتدال بهاری (برج فلکی حمل) ميباشد. یعنی لحظه تحویل سال جدید شمسی زمانیست که فاصله خورشید ازنقطه اعتدال بهاری صفر گردد.

 

برای تعیین اولین روز سال جدید (اول فروردین هر سال) به این ترتیب عمل ميشود:

اگر لحظه تحویل سال جدید قبل از لحظه ظهر باشد ، همان روز اول فروردین یا نوروز اســت.

اگر لحظه تحویل سال جدید بعد از لحظه ظهر باشد ، فردای آن روز اول فروردین یا نوروز اســت.

محاسبه زمان تحویل سال در ایران برمبنای نصف النهار رسمي ایران با طول جغرافیایی 52/5 درجه شرقی اســت.

 

سال 1400 چه سالیست ؟

سال 1400 سال گاو می باشد.

 

لحظه تحویل سال 1400 به وقت ساعت جهانی (UTC/GMT)

03:00:00 بامداد

 

لحظه تحویل سال 1400 در لس آنجلس

Friday, March 20, 2021

20:00:00pm

 

جشن نوروز

نوروز نخستین روز سال خورشیدی ایرانی برابر با یکم فروردین ماه، جشن آغاز سال نوی ایرانی و یکی از کهن‌ترین جشن‌های به جا مانده از دوران ایران باســتان اســت.

 

عید نوروز بزرگترین جشن ملی ایرانیان اســت و محدود به مرزهای جغرافیایی کشورایران نیست و گسترۀ آن به پهنای مرزهای فرهنگ ایرانی اســت.

 

نوروز به عنوان یکی از کهن ترین و محبوب ترین جشن ها در ميان ایرانیان اســت که در اوایل فروردین (نخستین روز سال خورشیدی ایرانی) و با شروع فصل بهار آغاز مي شود. البته گفتنی اســت در دوران ایران باســتان (حدود 14000 سال پیش در دوران خوارزمشاهیان)

 

در این روز برای فرا رسیدن فصل سبز (فصل بهار) به پایکوبی و شادی مي پرداختند. این رسم زیبا و دوست داشتنی ادامه پیدا کرده تا به نسل های امروزی رسیده و در حال حاضر ما شاهد جشن های هر ساله در ميان ایرانیان هستیم.

 

باید گفت که این جشن علاوه بر مناطق فلات ایران در کشورهای دیگر مانند تاجیکستان، قزاقستان، افغانستان، سوریه، چین و ترکیه نیز برگزار مي گردد. این نشان دهنده ی این اســت که این جشن در سراسر دنیا در ميان ایرانیان و مسلمانان محبوب مي باشد .

 

و فاصله آن ها از کشور و آیین خود نمي تواند این روز زیبا را از خاطر آن ها پاک کند. البته در کشورهای دیگر نوروز با نام های دیگر مانند Nauroz، Nowruz خوانده مي شود.

 

نوروز و تاریخچه این جشن کهن

این جشن نشان دهنده ی دوستی و صميميت و شادی و سرخوشی اســت که از گذشتگان به ما به یادگار رسیده اســت. گذشته ها و آثار و علائم نشان مي دهد که این جشن ایرانی بوده و از سال های دور در ميان اقوام ایرانی مرسوم بوده اســت.

 

باید گفت که علت اصلی این جشن در ایام قدیم شروع فصل بهار بوده اســت. در این فصل سبز شدن و زیباتر شدن طبیعت و همچنین افزایش روزی، نوید خوبی بوده و از همين رو جشن گرفته ميشده اســت.

 

نوروز با فرا رسیدن فصل سبز سال و با رویش شکوفه ها و گل های زیبا بسیار جلوه دارد و پیام زندگی دوباره را منتقل مي کند.منشا اصلی برگزاری این جشن در زمان های گذشته به طور دقیق مشخص نمي باشد.

 

اما برخی از محققان منشاء آن را بابلیان (538 قبل از ميلادی که کوروش بزرگ به بابل حمله کرد) و برخی دیگر زردتشتیان مي دانند. البته جالب اســت که بدانید این جشن در شاهنامه ی فردوسی جزء اعمال کیومرث (نخستین شاه در شاهنامه) گفته شده اســت.

 

نوروز در زمان هخامنشیان

در این دوره (538 سال قبل از تاریخ ميلادی اســت) کوروش بزرگ اعمالی را برای ترفیع سربازان و همچنین بخشش مجرمان در نظر مي گرفتند. علاوه بر این ها شروع به پاکسازی شهرها در مقابل افراد و اعمال فساد مي کرده اند.

 

البته این جشن در این دوران برای دیگر پادشاهان مانند داریوش یکم با اهميت بوده اســت. نشانه ها و علائم بر روی سنگ نوشته ها نشانگر این اســت که هخامنشیان با نوروز آشنا بوده و جشن و پایکوبی مي کرده اند.

 

نوروز در زمان ساسانیان

اردشیر بابکان بنیان گذار سلسله ی ساسانیان پس از پیروز شدن در جنگ با دولت روم خواســتار برگزاری نوروز شد و از آن زمان در این دوره نوروز به رسميت شناخته شد.در این دوره 25 روز قبل از بهار (5 اسفند) مردم شروع به کاشت انواع حبوبات و غلات (برنج، گندم، جو، نخود،

 

ارزن، و لوبیا) در محلی به نام دروازه ستون مي کردند که محصولات تا روز اول عید رشد کرده و به بار بنشیند. در زمان هرمز اول آتش روشن کردن در روز اول نوروز مرسوم شد و در دوران هرمز دوم سکه دادن به دوستداران به عنوان عیدی متداول شد.

 

نوروز در زمان اشکانیان

جشن نوروز در این دوره بسیار با شکوه تر و به مدت شش روز جشن گرفته مي شد و به دو دوره تقسیم مي شده اســت. دوره ی اول از یکم تا پنجم فروردین بوده که آن را نوروز عامه (نوروز کوچک) مي ناميدند و دوره ی دوم که در روز ششم فروردین جشن گرفته مي شده و نوروز خاصه (نوروز بزرگ) ناميده مي شده اســت.

 

در این روز افراد معمولی مانند دهقانان، روحانیان، سپاهیان، پیشه‌وران و اشراف به دیدار شاه رفته و مشکلات خود را بازگو مي کردند و در روز ششم فروردین (نوروز خاصه) در صورت صلاح دید شاه ترتیب اثر داده مي شد.

 

نوروز پس از اسلام

با توجه به اینکه جشن های بسیاری در این دوره با گذشت زمان فراموش شد اما همچنین نوروز جزء جشن های اصلی در این دوره مي باشد. از دلایل اینکه نوروز هنوز جایگاه خود را پس از گذشت این همه زمان حفظ کرده اســت پیوند عميق این رسم در آیین، تاریخ و فرهنگ ایران اســت.

 

اعراب پس از شکست شاهنشاهی ساسانی جشن نوروز را ممنوع و مردم را بر شادی و پاکوبی محکوم به پرداخت مالیات مي کرده اند که روال تا دوران پادشاهی امویه و عباسی ادامه داشت تا اینکه این جشن و آیین بزرگ بر مخالفت آن ها غلبه کرده و مجدد در ميان مردم و حاکمان گرامي داشته شد.

 

تاریخ ایران نشانگر این اســت که جشن و شادی نوروز در دوران عباسیان، سلجوقیان و صفویان نیز محبوب بوده اســت و مورد احترام قرار مي گرفته اســت.