شعر در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن | حافظ

شعر در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن | حافظ

غزل بسیار زیبا و مشهور از حافظ شیرازی

در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن

شرط اول قدم آنست که مجنون باشــی…

ای دل آن دم که خراب از می گلگون باشــی

بی زر و گنج به صد حشمت قارون باشــی

در مقامی که صدارت به فقیران بخشند

چشم دارم که به جاه از همه افزون باشــی

در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن

شرط اول قدم آن است که مجنون باشــی

نقطه عشق نمودم به تو هان سهو مکن

ور نه چون بنگری از دایره بیرون باشــی

کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش

کی روی ره ز که پرسی چه کنی چون باشــی

تاج شاهی طلبی گوهر ذاتی بنمای

ور خود از تخمه جمشید و فریدون باشــی

ساغری نوش کن و جرعه بر افلاک فشان

چند و چند از غم ایام جگرخون باشــی

حافظ از فقر مکن ناله که گر شعر این است

هیچ خوشدل نپسندد که تو محزون باشــی