تجربه اولین پریود دختران که تازه بالغ شده اند

تجربه اولین پریود دختران که تازه بالغ شده اند

دختران معمولا در سنین 10 الی 15 سالگی اولین پریود خود را تجربه می کنند که همراه با خونریزی از واژن می باشد که در اصل خون مربوط به تخریب دیواره رحم است. وقتی تخمک گذاری انجام شد و لقاح صورت نگرفت، دیواره رحم تخریب می شود و خون عادت ماهانه بوسیله انقباضات رحم از مجرای واژن بیرون می آید.

به گزارش نیک شو، موضوع پریود در ایران و برخی از کشورهای دنیا مسئله‌ای است که خیلی از افراد در سطوح مختلف ترجیح می‌دهند درباره آن سکوت کنند، چون صحبت کردن در مورد آن نوعی تابو است.کلاس دوم راهنمایی معلم پرورشی وارد کلاس شد و در حالیکه چادرش را روی میز می گذاشت گفت: “ممکن است خیلی از شماها تاکنون پریود شده باشید و بعضی‌ها هم هنوز نشده باشند. اما هر کدام پریود شدید بدون اینکه پدر یا برادر شما متوجه بشوند سراغ مادر یا خواهر بزرگتر بروید

و از آنها بخواهید تا به شما دو سیلی بزنند. هیچ وقت هم جلوی مردهای خانواده از پریود صحبت نکنید. قبیح است. شما در مدت پریود ناپاک هستید و نباید به قرآن و سجاده دست بزنید.”

مدتی بعد بود که من برای اولین بار پریود شدم و با گریه از دستشویی به سمت اطاق مادرم رفتم و از او خواستم تا دو سیلی به من بزند و مادرم هاج و واج مرا نگاه می کرد و وقتی قضیه را متوجه شد، برایم چای گرم درست کرد و مرا در آغوش گرفت. مادر برایم توضیح داد که اصلا هم کثیف نیستم و این یک اتفاق طبیعی برای همه زنان است و هیچ وقت هم نباید بابت پریود شدن خجالت بکشم.

رعنا نیز روایت مشابهی دارد، او با اشاره به اینکه معلم قرآن و پرورشی در جشن تکلیف درباه پریود به آنها توضیحاتی داده بود، می‌گوید: “ما چهار خواهر هستیم و من یکی مانده به آخر هستم. وقتی پریود شدم، ترسیده بودم و گریه می‌کردم. وقتی پدرم به سراغم آمد، حرف نمی‌زدم، خجالت کشیده بودم چون معلم گفته بود نباید به هیچ عنوان با هیچ مردی درباره پریود حرف بزنیم.”

رعنا که خود مادر دو فرزند است، می‌گوید: “شاید باید قبل از مدرسه مادرم با من صحبت می‌کرد، اما در آن روز خاص خواهر بزرگم به سراغم آمد و با شوخی و خنده مسئله را برگزار کرد. از آن موقع به بعد پدرم مسئول خرید نوار بهداشتی خانه ما بود و وقتی دل درد داشتیم برایمان کیسه آب گرم درست می‌کرد.”

اما گروهی از زنان تجربه متفاوتی دارند، به ویژه آن گروه از زنان که در خانواده‌هایی به نسبت سنتی‌تر بزرگ شده‌اند.مونا ۲۵ ساله می گوید: “نیمه شب در خواب از درد بیدار شدم، به دستشویی رفتم و از ترس جیغ کشیدم، مادرم پشت در دستشویی آمد و گفت ساکت چه خبرته؟ با بغض گفتم مامان خون خون. در دستشویی را باز کردم و مادرم داخل آمد.”

مادرم به من اخم کرد و گفت: “خب از این به بعد باید حواست باشد. پدر و برادرت قرار نیست بدانند تو قاعده شدی. درد هم عادی است و همه زن‌ها این موقع درد دارند. بی خود خودت را به مریضی نمی‌زنی. رفت و یک بسته برایم آورد و گفت این نوار بهداشتی را در کمدت قایم کن.”

مونا می گوید مادرش به اون گفته بود که نباید هیچ وقت بگذارد هیچ کس ببیند که او نوار بهداشتی در دست دارد. “هنوز هم هر بار که پریود می شوم، استرس دارم که مبادا کسی من را با نوار بهداشتی ببیند. با اینکه همیشه درد دارم اما نباید به روی خودم بیاورم و همیشه مجبورم با این حالم در کارهای خانه به مادرم کمک کنم.”

مریم ۳۵ ساله می گوید: “ما خانواده بسیار مذهبی هستیم. هر چند وقت یک بار خانه ما سفره برگزار می شود. کلاس اول راهنمایی بودم. قرار بود آخر هفته سفره ابوالفضل خانه ما برگزار شود. پدرم برادرهایم را صدا کرد تا وانت را خالی کنند. من داشتم لیوان‌ها و بشقاب‌ها را از جعبه‌ها در می آورم که ناگهان حس عجیبی کردم. به دستشویی رفتم و با ترس مادرم را صدا زدم. مادرم سراسیمه آمد و من بریده بریده گفتم خون. مادرم دستش را بر روی دهانم گذاشت و محکم گونه‌هایم را نیشگون گرفت. شوکه شده بودم و به گریه افتادم.”

مادرم گفت که ترس ندارد و پریود شده ام. او به من گفت همراهش به انبار بروم.او در انبار بسته‌ای نوار بهداشتی به من داد و گفت: “موقع پریود ما زنها پاک نیستیم. نماز هم نمی‌توانیم بخوانیم. مسجد هم نمی‌توانیم برویم. حواست باشد هیچ وقت نباید درباره پریود با پدر و برادرهایت حرفی بزنی”.

رایحه از دیگر زنان ایرانی است که با راز مگوی پریود بزرگ شده است.او از تجربه‌اش چنین می گوید: “وقتی پریود شدم، نگران شدم، شمال منزل مادربزرگم بودیم. مادرم و خاله‌هایم توضیحی به من ندادند. فقط گفتند از این به بعد هر ماه پریود می‌شوم. در مدت پریود نباید زیاد بالا پایین بپرم و بازی کنم. در ضمن بارها تأکید کردند که نباید درباره این موضوع با کسی حرف بزنم.”

پریود مسئله‌ای است که همچنان صحبت کردن درباره آن برای بسیاری از زنان راحت نیست. گروهی از مردان هم با توجه به اینکه با این موضوع آشنا نیستند و درباره آن آگاهی کافی ندارند، ترجیح می‌دهند نه درباره آن بگویند نه بشنوند.