بیوگرافی فرشته حسینی بازیگر محبوب افغان

بیوگرافی فرشته حسینی بازیگر محبوب افغان

فرشته حسینی بازیگر جوان و محبوب افغان در ایران اســت، او شروع بسیار خوبی در بازیگری داشت و بــه سرعت مورد توجه قرار گرفت. فرشته حسینی با بازی در فیلم رفتن بــه کارگردانی نوید محمودی توانست جایزه بــهترین بازیگر زن جشنواره مراکش را از آن خود کند.

فیلم سینمایی «رفتن» ساخته‌ برادران محمودی با فیلم‌نامه‌ای از جمشید محمودی، کارگردانی نوید محمودی و تهیه‌کنندگی جمشید محمودی کاری مشترک از ایران و افغانستان اســت که در آن بازیگرانی چون رضا احمدی، فرشته حسینی، بــهرنگ علوی، نازنین بیاتی، مسعود ميرطاهری، افشین اخلاقی، سیناسهیلی، محفوظ محمودی و شمس لنگرودی ایفای نقش کردند.

فرشته حسینی متولد سال 1376 در ایران اســت، خانواده او از مهاجرین افغان در ایران هستند، فرشته با شرکت در دوره های بازیگری مختلف توانست بــه این عرصه وارد شود و خوش بدرخشد.

وی از خانواده ای افغان در تهران متولد شد و از دانش آموختگان اصغر محبی، مهتاب نصیرپور، محمد رحمانیان بازیگران پیشکسوت سینما و تلویزیون ایران است.

شکستن همزمان بیست استخوان

شکستن همزمان بیست استخوان با نام بین‌المللی رونا، مادر عظیم فیلمی به نویسندگی و کارگردانی جمشید محمودی و تهیه‌کنندگی نوید محمودی در سال ۱۳۹۶ تولید شده‌است. این فیلم نماینده سینمای افغانستان در نود و یکمین دوره جوایز اسکار بود. شکستن همزمان بیست استخوان به عنوان بهترین فیلم جشنواره معتبر بوسان انتخاب شد و جوایز متعدد دیگری نیز برنده شده است. این فیلم از تاریخ ۲۲ شهریور ۱۳۹۸ در سینماهای ایران اکران شد. عظیم (با بازی محسن تنابنده) یک پناهنده افغان است که در شهرداری تهران مشغول به کار است تا بتواند به خانواده مادر و برادرش فاروق کمک کند تا قاچاقی به آلمان بروند. اما در لحظه آخر فاروق از بردن مادرشان منصرف می‌شود و عظیم نیز متوجه می‌شود مادرشان نیازمند عمل پیوند است. عظیم باید بین جان خودش و مادرش انتخاب کند…

سونامی

سونامی فیلمی به کارگردانی میلاد صدرعاملی، نویسندگی میلاد صدرعاملی و علی اصغری و تهیه‌کنندگی علی سرتیپی محصول سال ۱۳۹۷ ایران است. این فیلم برای نخستین بار در سال ۱۳۹۷ در سی و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد. پخش این فیلم با شرکت فیلمیران است.«سونامی» یک درام ورزشی است. محوریت داستان فیلمنامه دربارهٔ زندگی یک تکواندوکار است که در ادامه با اتفاقات مختلفی روبه رو می‌شود. فرشته حسینی در این فیلم نقش ترگل ابراهیمی را دارد که ماجرای مهاجرت در دنیای ورزش را نقل می کند.

یلدا

یلدا که همچنین با نام یلدا، شبی برای بخشش نیز شناخته میشود فیلمی به کارگردانی و نویسندگی مسعود بخشی و تهیه‌کنندگی علی مصفا محصول سال ۱۳۹۷ است. داستان فیلم در مورد مریم کمیجانی، زن جوانی است که به دلیل قتل شوهرش به مرگ محکوم شده. او در شب یلدا به استودیوی یک برنامه زنده تلویزیونی آورده شده تا توسط تنها فرزند مقتول یعنی مونا ضیا بخشیده شود اما مجموعه اتفاقات در صحنه و پشت صحنه این برنامه هر دو زن جوان را در چالشی جدی برای تصمیم‌گیری قرار می‌دهد.

سریال قورباغه

اما متفاوت ترین نقش آفرینی فرشته حسینی تا به اینجای کار در سریال قورباغه رقم خورده است که در کنار هنرمندان محبوب سینمای ایران به ایفای نقش پرداخته است. نوید محمدزاده ، صابر ابر ، فرشته حسینی ، سحر دولتشاهی و نوید پورفرج بعنوان بازیگر در این سریال حضور دارند و هومن سیدی کارگردانی را بر عهده دارد ، این سریال قرار است از شبکه نمایش خانگی در اردیبهشت 1399 پخش شود.

تئاتر

خشونت علیه زنان

سینماهای من

شازده کوچولو

ماهی سیاه کوچولو

من موجودی احساساتی هستم

یک خاطره، یک مونولوگ، یک فریاد و یک نیایش

بازی در سریال در ادامه گفتگویی با این بازیگر جوان و خوش آتیه افغان را با هم مي خوانیم.

ابتدا خودتون  رو معرفی کنید و بگویید با توجه بــه محدودیت‌هایی که دختران افغانستانی با آن مواجهند چطور وارد عرصه سینما شدید؟

سال 1376 در ایران متولد شدم و 10 سال اســت با شرکت در دوره‌های آزاد آموزش بازیگری زیر نظر اساتیدی چون «اصغر محبی»، «آقای رحمانیان» و «خانم نصیرپور» وارد رشته بازیگری شدم. فعالیت‌های نمایشیم را از همان دوره ابتدایی شروع کردم و اولین کارم را سال چهارم ابتدایی کارگردانی کردم که توانست در سطح اســتان تهران مقام دوم را بــه خود اختصاص دهد و بعد از آن بود که کارگردان‌های ایرانی توصیه کردند که این رشته را بــه صورت تخصصی دنبال کنم. من هم علی‌رغم مخالفت‌هايي که از سمت خانواده وجود داشت این رشته را ادامه دادم.

– بــه نظر شما دختران مهاجر برای ورود بــه این رشته چه مشکلاتی را پیش رو دارند؟

بزرگترین مشکل بر سر راه دختران مهاجر برای ورود بــه عرصه فرهنگی و سینما مخالفت‌های خانواده اســت که بــه دلیل عدم شناخت و بــه تبع آن بی‌اعتمادی بــه اینگونه فضاها صورت مي‌گیرد که درواقع مي‌توان بــه عنوان بزرگترین سد بر سر راه دختران مهاجر از آن یاد کرد. از دیگر سو محدودیت‌های کاری سینمای ایران برای فعالیت یک دختر افغانستانی اســت که از این منظر معتقدم اگر دختران و پسران ما خوب تلاش کنند مي‌توانند دوستان ایرانی را برای فعالیتشان متقاعد کنند که خود من نمونه بارز این مدعا هستم.

صحنه تئاتر همراه با اشکان خطیبی

– تاکنون در چند اثر نمایشی حضور داشته‌اید؟

من بــه خاطر حساسیت‌های خانواده کار خودم را از تئاتر و نمایش شروع کردم و از 9 تا 12 سالگی بیشتر تئاترهای موزیکال و فرم بازی مي کردم بعد از آن هم در نمایش‌هايی مانند «دوسیه»، «شازده کوچولو»، «من ماهی سیاه کوچولو هستم» حضور داشتم و یک نمایش با عنوان «جنبش مبارزه علیه خشونت زنان» هم بود که اولین گروه نمایشی در تهران بودیم که همزمان با 60 کشور دیگر این نمایش را اجرا کردیم. البته من در کنار تئاتر در فیلم‌های سینمایی و مستندی هم بازی کرده‌ام که از آن جمله «من یک بازیگر شادم» ساخته بانو سامره رضایی، «رفتن» ساخته نوید محمودی اســت و همچنین در تعدادی فیلم کوتاه هم ایفای نقش کردم.

– در مورد راه‌یابی فیلم رفتن بــه اسکار بگویید؟

فیلم رفتن برای شرکت در اسکار معرفی شده و باید ببینیم نظر کارشناسان در این زمينه چه خواهد. راهیابی بــه اسکار برایم بسیار با اهميت اســت بــه طوری که مجموعه کاملی از ویدئوهای این جشنواره در سال‌های پیش را در منزل نگهداری مي‌کنم. حضور در این جشنواره هميشه از آرزوهایم بوده و این را بارها بــه مادرم گفته بودم. وقتی که آقای محمودی بــه من خبر دادند که رفتن نامزد اسکار شده از خوشحالی باورم نمي‌شد؛ بسیار حس خوب و خوشایندی بود خوشحالم که توانسته‌ام کاری برای زنده کردن نام کشورم افغانستان در سطح جهان انجام دهم.

فرشته حسینی و برادران محمودی

– در مراحل تولید رفتن با چه مشکلاتی مواجه بودید؟

فضایی که در روزهای تولید بر گروه حاکم بود بسیار دوستانه بود. معمولا در تولید هر کار چه در ميان دوستان ایرانی و چه گروه‌های افغانستانی یک سری مشکلات و اختلاف سلیقه‌ها وجود دارد که کار را سخت مي‌کند اما باید بــه جرأت بگویم که ما در مراحل ساخت فیلم رفتن با مشکلی مواجه نبودیم و فضا بسیار دوستانه و صميمي پیش رفت. برای مثال ما هميشه سر صحنه از غذاهای آماده اســتفاده مي‌کردیم، اما یک روز سر فیلم برداری که لوکیشن آن یک ساختمان نیمه کاره بود، آقای محمودی با یک دیزی آبگوشت سر صحنه آمدند و این حرکتشان باعث شد فضای کار متفاوت شده و یک جو دوستانه حاکم شود و در یک جمع دوستانه آن غذا را خوردیم که جای دوستان خالی بود.

– آیا در طول زندگی بــه بازگشت بــه افغانستان اندیشیده‌اید؟

بله! واقعيتش اوایل مي‌خواســتم بــه افغانستان برگردم و در آنجا فعالیت کنم، اما بــه دلیل یک سری مسائل که خودم تجربــه کردم فعلا تصميمم عوض شده چرا که هنوز شرایط فعالیت را در داخل افغانستان مهیا نمي‌بینم. شاید باورتان نشود که دوستان از داخل افغانستان بیشتر از هر جای دیگر برایم مانع تراشی کرده‌اند.

و کلام آخر

زمانی از زندگی بود که دچار افسردگی شدید بودم بــه طوری که گمان مي‌کردم هرچه تلاش مي‌کنم پیشرفتی برای من وجود ندارد و این حس بسیار بدی را بــه من القا مي‌کرد. اما حضور دوستانم و دلگرمي‌های آنها بــه من انگیزه دوباره داد. آنها بــه من گفتند تو باید فرشته نجات دختران افغانستان باشی و همين انگیزه‌ای شد برای ادامه فعالیتم. دوستانم معتقد بودند مردم افغانستان تنها مانده‌ و آرزوهایشان را کشته‌اند و تو باید الگویی برای دختران افغانستانی باشی و آرزوهایشان را در دلشان زنده کنی. این حرف‌ها تأثیر شگرفی روی من گذاشت چنانچه دیگر از کار کردن خسته نمي‌شوم. من از خانواده‌های افغانستانی تقاضا دارم رویاهای فرزندانشان را نکشند و بگذارند دخترانشان برای خود رویا و آرزو داشته باشند.

فرشته حسینی در کابل

فرشته حسینی، بازیگر فیلم «رفتن» اســت. او در غربت زاده و در آن‌جا بزرگ شده اســت. فرشته حسینی این روزها در کابل بــه ‌سر مي‌برد و برای نخستین‌بار، زنده‌گی در وطنش را تجربــه مي‌کند. او از آمدن بــه‌ وطن خوشحال اســت و حس عجیبی او را در بر گرفته اســت. فرشته دوستانی در کابل پیدا کرده و همراه‌ آن‌ها بــه مکان‌های تاریخی، فرهنگی و دیدنی شهر مي‌رود و عکس‌های یادگاری مي‌گیرد تا این‌گونه اندکی از درد و رنج مهاجرت را از یاد ببرد.

فیلم «رفتن» ۱۳۹۵، ساخته‌ی برادران محمودی (نوید و جمشید محمودی، سینماگران افغان در ایران) اســت، فرشته حسینی نقش بازیگر اصلی این فیلم را بازی کرده اســت. «رفتن» فیلمي با محتوای مهاجرت اســت، این فیلم هنگامي که مهاجرت افغان‌ها‌ برای رسیدن بــه زنده‌گی‌ای بــهتر، بــه اوجش رسیده بود ساخته شده اســت. فیلم رفتن محصول مشترک ایران و افغانستان اســت.

داســتان این فیلم در مورد دو جوان با نام‌های نبی و فرشته اســت. آن‌ها هم‌دیگر را دوست دارند، مي‌خواهند ازدواج کنند، اما خانواده‌های‌شان با این ازدواج موافقت نمي‌کنند. نبی از افغانستان بــه ایران مي‌رود، جایی که فرشته شش سال پیش آن‌جا رفته اســت. آن‌ها مي‌خواهند برای ساختن زنده‌گی بــهتر بــه اروپا بروند… این فیلم در منطقه‌ی خاوران تهران فیلم‌برداری شده و قصه دو جوان از صبح تا شب را بــه تصویر کشیده اســت. فیلم رفتن توانست در فستیوال «بوسان» در کوریای جنوبی، جایزه‌ی هیأت داوران و در جشنواره‌ی فیلم بین‌المللی مراکش جایزه بــهترین بازی‌گر زن -که نقش آن را فرشته حسینی بازی کرده بود- را از آن خود سازد.

برادران محمودی پیش از این، فیلمي‌ بــه نام «چند متر مکعب عشق» ساخته بودند. فیلمي که در ميان فرهنگیان و سینماگران با اســتقبال خوب رو‌بــه‌رو شد. چند متر مکعب عشق نیز در باره‌ی زنده‌گی مهاجران افغان در ایران اســت.فرشته حسینی این بازی‌گر ۲۰ ساله، دو هفته اســت در کابل بــه سر مي‌برد، ذوق‌زده، بــه هر طرف با کنجکاوی نگاه مي‌کند، از دیدن مکان‌های شیک و لوکس و از خنده‌های کودکانی که راهی مکتب هستند خوشحال مي‌شود.

او لهجه‌ی کابلی را تازه فرا مي‌گیرد و تلاش مي‌کند با همين لهجه گپ بزند، احتمالاً این لهجه را دوست دارد: «من چیزهایی مثل جنگ را هميشه از کشورم شنیده بودم. فکر مي‌کردم وقتی پای خود را بــه افغانستان بگذارم با جنگ و بمب رو‌بــه‌رو مي‌شوم، اما اصلاً این‌گونه نبود. افغانستان خیلی جاهای زیبا دارد، چه در هرات و چه در کابل. من جاهای خیلی قشنگ کابل مثل باغ بابر، باغ بالا، کارته سخی و دارالامان را دیدم. این‌ها برایم خاطره شده‌اند.

دلم نمي‌شود بروم، پروازم را برای چند روز بــه تأخیر انداختم. این روزها بودن در وطن چون ما مهاجر بودیم، تجربــه‌اش نکردیم، یک عزت ‌نفس بیشتر بــه آدم مي‌دهد. یک آسایش اســت.»فرشته حسینی، بیش‌تر از این‌که بازیگر سینما باشد، بازیگر تیاتر اســت. او از سن ده ساله‌گی رو بــه تیاتر آورد. فرشته در باره‌ی این‌که چگونه بــه تیاتر و سینما علاقه‌مند شده اســت، گفت: «وقتی‌که در مکتب درس مي‌خواندم، تیاتر را زیاد دوست داشتم.

کارهای فرهنگی را دوست داشتم انجام بدهم، سرپرست گروه سرود مکتب و گروه تیاتر بودم. در مسابقات فرهنگی و هنری در همان منطقه، کار ما هميشه اول مي‌شد. از همان چیزهای خیلی کوچک کوچک علاقه‌ام بــه تیاتر شروع شد و دیدم که نمي‌توانم بــه کار دیگر مشغول شوم. از ده ساله‌گی نزد اســتادان ایرانی، تیاتر را فرا گرفتم.»

او نخست در تیاتر در بخش «فورم» (کار با بدن و موسیقی) کار مي‌کرده اســت و در این زمينه اجراهای متفاوت داشته اســت. فاطمه در اجراهای «خیبرشکن»، «بلبل‌ها»، «گل‌های خندان»، «سینمای من»، «خشونت علیه زنان»، «ماهی سیاهی کوچولو» و «شازده کوچولو» نقش ایفا کرده اســت. بانو حسینی اکنون نیز دو تیاتر در حال تمرین دارد که در یکی از آن‌ها نقش اصلی را دارد که بــه صورت مونولوگ اســت. او بــه‌طور آزاد سه سال رشته تیاتر را آموزش دیده اســت.

فرشته حسینی در جشنواره فیلم مراکش

فرشته حسینی در سال ۱۳۷۶ در ایران تولد شده اســت. او در باره زنده‌گی دور از کشور مي‌گوید: «زنده‌گی در مهاجرت سختی‌های خود را دارد، آن‌هم در ایران بــه‌ خاطر مدارک‌‌تان که مي‌خواهید بــه‌گونه قانونی زنده‌گی کنید. در گذشته برای افغان‌ها تحصیل خیلی سخت بود، اکنون بــهتر شده اســت. در مناطقی که مردم‌شان از لحاظ فرهنگی ضعیف هستند، گاه‌گاهی تحقیرها را در نگاه و حرف‌های‌شان احساس مي‌کنیم. با وجودی‌ که در آن‌جا متولد شدم، شدید احساس مهاجربودن برایم دست مي‌دهد، اگر در یک کشور دیگر متولد مي‌شدم، حتماً شهروند آن‌جا محسوب مي‌شدم، یک سری چیزهای خوب بــه من اختصاص داده مي‌شد. در ایران مهاجرین افغان نمي‌توانند خانه و موتر بخرند، نمي‌توانند گواهی‌نامه و حتا یک سیم‌کارت بــه‌ نام خود داشته باشند.»

این بازیگر افغان در ایران، ۵ سال پیش، صاحب گوشی مبایل مي‌شود، تصميم مي‌گیرد سیم‌کارتی بــه‌نام خودش بخرد، وقتی بــه فروشنده مراجعه مي‌کند، فروشنده‌های سیم‌کارت مي‌گویند که نمي‌توانند بــه افغان‌ها سیم‌کارت بفروشند و این اجازه را ندارند. خانم حسینی در باره این ماجرا گفت: «وقتی‌ مي‌خواســتم سیم‌کارت بخرم، رفتم و گفتند که شما افغان هستید، ما بــه افغان‌ها نمي‌توانیم سیم‌کارت بفروشیم. من مجبور شدم بــه یکی از دوستان ایرانی‌ام بــه نام مریم، این موضوع را بگویم و از او خواســتم تا بــه‌نام خودش یک سیم‌کارت برایم بخرد و او این کار را کرد.»

هنگامي که بانو حسینی‌ در جشنواره مراکش دعوت مي‌شود، مجبور مي‌شود که کارت اقامت موقتی‌اش را (کارت آمایش) تحویل بدهد و پاسپورت افغانستانی بگیرد. بــه‌تازه‌گی فرشته حسینی با پاسپورت، یک سیم‌کارت دیگر بــه‌نام خودش خریده اســت.بانو حسینی از سختی‌های مکتب در ایران در صحبت‌هایش گفت: «وقتی‌که در دوران ابتدایی بودم، مي‌خواســتیم برای ثبت نام برویم. بسیار با ما با لحن بدی گپ مي‌زدند. بــه مادرم مي‌گفت که برای افغان‌ها مجوز نیامده اســت

و بروید فلان روز بیایید. باز همان روز مي‌رفتیم مي‌گفتند که جا نداریم.» امسال وزارت آموزش و پرورش ایران، اکثر کودکان افغان، چه آن‌هایی که مدرک دارند و چه آن‌هایی که ندارند، در مکتب نام‌نویسی کرده‌اند.فرشته حسینی شش خواهر و یک برادر دارد. پدر و مادرش سی سال پیش، بــه دلیل جنگ، کشور را ترک مي‌کنند. آن‌ها اول بــه پاکستان مهاجر مي‌شوند و مدتی آن‌جا زنده‌گی مي‌کنند، سپس بــه ایران مي‌روند. اوایل بــه‌خصوص در زمان کودکی فرشته، این خانواده در ایران زنده‌گی سختی را تجربــه کرده‌اند.

فرشته حسینی زمانی‌که کودک و دانش‌آموز بوده اســت، بــه‌خاطر هزینه‌ی مکتب مجبور مي‌شود که بعد از چاشت‌ها تا دیر وقت شب، در یک گارگاه خیاطی کار کند. او مي‌گوید، آن روزها را هیچ‌وقت فراموش نمي‌کند، روزهایی که از خسته‌گی زیاد، روی چرخ خیاطی خواب مي‌رفته اســت. فرشته این تجربــه‌های زنده‌گی‌اش را توأم با خنده و افسوس تکرار مي‌کند: «فکر مي‌کنم انسان قوی‌ای هستم. چون در خانواده‌ای که من بزرگ شدم، ما شش خواهر و یک برادر بودیم، زنده‌گی ما بسیار سخت بود.

ما در مدرسه باید پول زیاد پرداخت مي‌کردیم. من از کودکی و در یک کارگاه خیاطی کار مي‌کردم، پولی که بــه دست مي‌آوردم را بــه مکتب مي‌دادم. وقتی که دلم مي‌خواســت تیاتر بروم، باز بیشتر کار مي‌کردم تا پول تیاتر را هم جمع کنم. مي‌فهميد من آن‌قدر مانده مي‌شدم، سرکار روی چرخ خواب مي‌رفتم. دوران سختی داشتیم. من دوست ندارم خانواده‌ام در ایران در سطح پایین زنده‌گی کنند. من تحقیرها و گریه‌های خواهرانم را نمي‌توانم فراموش کنم.»

فرشته حسینی امسال مشغول ساخت دو تیاتر و یک فیلم سینمایی بــه نام «شکستن هم‌زمان بیست اســتخوان- کارگردان جمشید محمودی» بوده اســت. این فیلم امسال در جشنواره «فجر» در ایران بــه نمایش در مي‌آید. او هم‌چنان قرار اســت که در فیلمي بــه‌نام «کوچ» با کارگردانی مرتضی فرش‌باف همکاری کند.

فیلم رفتن با کارگردانی برادران محمودی یک بار دیگر وضعیت مهاجرین را بــه تصویر کشیده اســت. بر اساس گزارش‌های وزارت امور مهاجرین و عودت‌کننده‌گان افغانستان ۸۳۹ هزار و ۹۱۲ نفر دارای کارت آمایش، ۳۰ هزار نفر دارای سند طویل‌المدت، ۴۵۰ هزار دارای پاسپورت کوتاه‌مدت [دست‌نویس] و ۷۴۴ هزار و ۲۷۲ نفر فاقد مدرک‌ در ایران ساکن هستند.

مهاجرین افغان در ایران در وضعیت بدی قرار دارند و اکثر آن‌ها بــه شغل‌های شاق مصروف اند و هر از گاهی در خیابان و کوچه‌ها مورد تحقیر و حرف‌های نیش‌دار قرار مي‌گیرند.

خانم حسینی نیز شاهد این تحقیرها بر افغان‌های مهاجر بوده اســت. او مي‌گوید: «مهاجرین افغان بــه‌خصوص طبقه فقیر شان، وضعیت خوب ندارند در کوچه‌و‌پس کوچه از سوی برخی‌ها مورد تحقیر قرار مي‌گیرند. اما جامعه‌ی فرهنگی و سینمایی ایران این دغدغه‌ها را ندارند و من بــه ‌راحتی همراه آن‌ها کار مي‌کنم.»

فرشته حسینی قصد دارد وقتی‌که فیلم‌برداری فیلم «کوچ» تمام شود، دوباره بــه افغانستان برگردد و این بار با دل سیر از دیدن کابل لذت ببرد و با سینماگران افغان بیشتر آشنا شود.

در ادامه عکس های اینستاگرام فرشته حسینی را با هم مي بینیم:

عکسهای فرشته حسینی

نمایی از فیلم رفتن

جشن تولد همزمان بــهرام رادان و فرشته حسینی ، پشت صحنه فیلم “سونامي” بــه کارگردانی ميلاد صدرعاملی

مطالب بیشتر:

بیوگرافی و عکس های نهال سلطانی مدل و خواننده

بیوگرافی زیبا کرمعلی بازیگر جوان و خوش چهره ایرانی +عکس

بیوگرافی هانده ارچل Hande Erçel بازیگر جذاب ترک +تصاویر