بیوگرافی فرزانه فصیحی دونده +عکسهای اینستاگرام

بیوگرافی فرزانه فصیحی دونده +عکسهای اینستاگرام

فرزانه فصیحی متولد 13 دی ماه 1371 در اصفهان است. وی قهرمان دومیدانی ایران و عضو تیم ملی می باشد. او در سال ۲۰۱۶ مدال نقره بخش تیمی رشته دو ۴ در ۴۰۰ متر امدادی در هفتمین دوره مسابقات قهرمانی دو و میدانی داخل سالن آسیا و در سال ۲۰۱۸ مدال برنز رشته دو ۶۰ متر هشتمین دوره مسابقات قهرمانی دو و میدانی داخل سالن آسیا را به دست آورد. فصیحی رکورددار دو ۶۰ متر زنان ایران است و به دخترباد و جگوار ایران مشهور است.

وی در سال ۲۰۲۰ با کسب رکورد ۷.۲۹ ثانیه در مسابقه دوی ۶۰ متر در بلگراد صربستان، با ثبت رکورد جدیدی در ایران و بهبود رکورد قبلی خود، و همچنین ثبت رکورد مورد نیاز ورودی برای مسابقات جهانی، به عنوان اولین زن ایرانی به مسابقات جهانی دو و میدانی داخل سالن راه یافت.

رستگاری در ۷ ثانیه و ۲۹ صدم ثانیه؛ فرزانه فصیحی حالا با این رکورد سریع‌ترین زن ایرانی است، اولین زن ایرانی که می‌تواند در مسابقات داخل سالن قهرمانی جهان بدود. فرزانه دونده ۶۰ متر، از روزی که به صربستان رفته و در باشگاه پارتیزان بلگراد تمرین می‌کند، خبر‌های خوبی برای دوومیدانی ایران داشته.

رکورد ملی ایران را زده، به رکورد ورودی قهرمانی آسیا رسیده و مهم‌تر از همه حالا نامش را در تاریخ ورزش ایران برای همیشه ثبت می‌کند. او مسابقات آسیایی و جهانی را که پشت سر بگذارد، دوباره به صربستان می‌رود تا برای گرفتن یک رکورد تاریخی دیگر آماده شود؛ رسیدن به رکورد المپیک. فرزانه فصیحی همان دونده‌ای است که دو سال پیش بعد از این که فدراسیون از تیم ملی خطش زد و اجازه نداد به بازی‌های آسیایی برود، تصمیم گرفته بود برای همیشه دوومیدانی را کنار بگذارد.

وی درباره ورود به دنیای ورزش می گوید : ورود من به دوومیدانی کاملا اتفاقی بود. آن زمان که من سن کمی داشتم و مدرسه می‌رفتم، استعدادیابی صورت نمی‌گرفت. خیلی اتفاقی در یکی از مسابقاتی که مدارس برگزار می‌کردند، تقریبا می‌توانم بگویم به زور وارد رقابت شدم. معلم ورزش ما به من گفت در مسابقه شرکت کن و تا آخر هم با تمام سرعت بدو. من هم گفتم اصلا از این کار بدم می‌آید و نفس بالا نمی‌آید! با اینکه گفتم نمی‌توانم مسابقه دهم، با اصرار معلم ورزش من وارد مسابقه شدم. در همان مسابقه قهرمان شدم و رکورد مدارس اصفهان را جابجا کردم. البته قبل از سابقه ورزشی داشتم چون از 6 سالگی ژیمناستیک کار می کردم و خیلی زود عضو تیم هم شده بودم. هیچ وقفه‌ای در ورزش کردن نبود و پله‌به‌پله جلو رفتم. الان شرایط فرق کرده و وضعیت بهتر شده است. نمی‌دانم دقیقا شرایط استعدادیابی در شهرستان‌ها چگونه است، اما می‌دانم که استعدادیابی صورت می‌گیرد. حتما فاکتورهایی دارند که استعدادها را از آن طریق کشف می‌کنند.

ازدواج

زمانی که من رکورد 60 متر را زدم، همسرم که خبرنگار است، از من مصاحبه ای گرفت و همان بابی شد که آشنا شویم و تا اینجا پیش برویم. در کل از نظر من زندگی با یک خبرنگار ورزشی اتفاق خیلی خوبی است، به خاطر اینکه همسرم می تواند مرا به عنوان یک ورزشکار راحت کند. شاید هر کسی با این کنار نیاید که من صبح و عصر تمرین کنم و به مسابقات بروم و خیلی مواقع خسته باشم.

مصاحبه با فرزانه فصیحی

کسی که رکورد ورودی جهان را گرفته در چه حالی است؟‌

نمی‌دانم. خیلی خوبم، ولی در شوکم. نمی‌دانم کجا هستم و در چه حالی‌ام. گیج و مبهوتم.

برای گرفتن این رکورد برنامه‌ریزی و تمرین داشتی، ولی انتظار نداشتی؟

چرا انتظار هم داشتم. می‌دانستم این رکورد قابل دسترسی است. این مسابقه، مسابقه قهرمانان بزرگسال بلگراد بود. آخرین مسابقه‌ای بود که در صربستان می‌توانستم بدهم. من برای شرکت در مسابقات قهرمانی آسیا دو هفته دیگر به تهران برمی‌گردم و استرس این را نداشتم که به رکورد نرسم. این مسابقه آخرین شانس من بود. البته در مسابقات قبلی هم می‌توانستم رکورد بگیرم، همه برنامه‌ریزی‌ها و تمریناتم برای رسیدن به این رکورد بود.

پس چرا شوکه شده‌ای؟

نمی‌دانم. وقتی خود اتفاق می‌افتد، حسش طور دیگری است. چون تا به حال هیچ زنی از دوومیدانی ایران ورودی مسابقات قهرمانی جهان را نگرفته، رسیدن به این رکورد، اتفاقی ویژه است.

سریع‌ترین زن ایران جهانی شد

در ورزش ایران به خصوص در ورزش زنان، فقط رسیدن به رکورد ورودی مهم است. برای شما هم همینطور است، الان با رسیدن به رکورد به همه خواسته‌هایت رسیده‌ای؟

گرفتن خود رکورد خیلی سخت بود. ما زنی را نداشته‌ایم که به این رکورد رسیده باشد. تعداد مردانی هم که در مسابقات جهانی حضور داشته‌اند، انگشت‌شمارند. من به همه چیز‌هایی که برنامه‌ریزی کرده بودم، رسیده‌ام؛ هم رکورد ملی را شکسته‌ام و هم به رکورد جهانی رسیده‌ام. قطعا گرفتن مدال جهانی خیلی سخت است و من نمی‌توانم چیزی در این‌باره بگویم، اما با این رکورد من در دوره قبل مسابقات قهرمانی جهان در فینال دویده‌اند. سعی من این است که در جهانی با یک دوی خوب بدرخشم. باید در خود مسابقه ببینی که چه اتفاقی می‌افتد.

وقتی رکورد ملی ایران را شکستی، مربی‌ات از خوشحالی تو تعجب کرده بود. برای این رکورد هم بی‌تفاوت بود؟

نه خوشحال بود، با این که می‌گویند خارجی‌ها احساسی نیستند، ولی مربی‌ام با گریه‌های من گریه کرد و با من خوشحالی کرد.

دو هفته دیگر به ایران برمی‌گردی، قرار است چه اتفاقی بیفتد؟

امیدوارم بتوانم تمرینات خوبی در ایران داشته باشم و شرایطی را که دارم، حفظ کنم. رکورد الان من مدال نقره آسیا و حتی مدال طلای آسیاست. اگر فدراسیون کمک کند و مربی‌ام در مسابقات کنارم باشد، می‌توانم به مدال برسم. مشکل من بعد از مسابقات آسیایی است. مشکل ویزا دارم. اگر بتوانم از چین (محل برگزاری مسابقات آسیایی) به صربستان بروم، خیلی خوب می‌شود. تا مسابقات قهرمانی جهان که اسفند در چین برگزار می‌شود، می‌توانم در صربستان تمرین کنم.

صربستان مشکل ویزایت را حل نکرده؟

برای بعد از عید مشکلی ندارم.

در مسابقه‌ای که رکورد زدی، نفر دوم با تو خیلی فاصله داشت. به‌نظر می‌رسد در صربستان هم خیلی رقیب نداری.

کاری به رقیبان ندارم. همه حواسم به‌کار خودم است. حتی دقت نکردم ببینم چقدر از من فاصله داشتند.

با این رکوردی که زدی، برای گرفتن سهمیه المپیک هم امیدوار شده‌ای؟

همه می‌گویند با این رکورد، می‌توانی دوی خوبی هم در ۱۰۰ متر داشته باشی. البته ۱۰۰ متر من ضعیف است. هرکسی رکوردم را می‌پرسد تعجب می‌کند. رکورد ورودی ۱۱ ثانیه و ۲۰ صدم ثانیه است و بهترین رکورد من ۱۱ و ۷۰. می‌گویند با دویی که در ۶۰ متر داری باید در ۱۰۰ متر ۱۱ و ۳۰ بدوی.

با مربی‌ات صحبت نکردی که ببینی وضعیت بهتر می‌شود یا نه؟

مربی‌ام خیلی امیدوار است. بعد از عید همه برنامه‌ریزی‌هایمان برای رکورد المپیک است. باید آن موقع وضعیتم را ببینم. همه تکنیک‌ها و تمرینات هم تغییر کرده و تازه متوجه شده‌ام که باید چه کار کنم.

در آلوده‌ترین نقطه اصفهان تمرین می‌کنم!

من در حال حاضر در اصفهان و زیر نظر آقای مسعود رحمانی تمرین می‌کنم. تنها یک پیست به نام انقلاب در اصفهان داریم و من به ناچار آنجا تمرین می‌کنم. این پیست در بدترین نقطه شهر قرار دارد و جزو آلوده ترین مناطق شهر محسوب می شود. به ویژه فصل زمستان کار بسیار سخت است. ورزشگاه سرپوشیده‌ای نداریم و مجبوریم در زمستان با وجود سرما و آلودگی هوا هم آنجا تمرین کنیم. هیچ پیست دیگری هم وجود ندارد. البته پیست ورزشگاه نقش جهان هم هست، اما اجازه ورود به آنجا را نداریم.

اعزام‌های خارجی بستگی به نظر کمیته فنی دارد

حضور در مسابقات خارجی بستگی به نظر کمیته فنی فدراسیون دارد که چه کسی اعزام شود و چه کسی نشود. در سال‌های اخیر دختران کمتر اعزام شدند چون ورودی‌هایی از سوی فدراسیون مشخص شده است. با توجه به رکوردهایی در آسیا و جهان وجود دارد، ترجیح می دهند دختران زیاد اعزام نشوند.

با مربی‌ام کاملا راحت هستم

اینکه یک دونده با مربی مرد یا زن کار کند، بستگی به اطلاعات و علمی بودن همان فرد دارد. من از سال 93 تا الان با آقای رحمانی کار می کنم. پدرم همیشه سر تمرینات من حضور دارد. خدا را شکر مشکلی وجود ندارد. اتفاقات خوبی رخ داده و ما روابط خانوادگی هم داریم. شاید بیراه نباشد که بگویم مربی من از خانواده‌ام به من نزدیک‌تر است.

خجالت می کشم مبلغ قراردادم را بگویم!

ای کاش اصلا درباره مبلغ قرارداد ما در لیگ دوومیدانی سوال نمی‌پرسیدید چون خجالت می‌کشم که درباره آن صحبت کنم! واقعا در بخش زنان مبالغ قراردادها خیلی پایین است. من و چند نفر دیگر بالاترین قراردادها را می‌گیریم،‌ اما بازهم کم است. شاید حتی این قرارداد هزینه‌های یک سال ما را هم تامین نکند. اگر بخواهم دقیق تر بگویم، قرارداد ما کمتر از 20 میلیون است! این در واقع درآمد یک سال ماست و کاری نداریم که لیگ چند ماه طول می کشد. این را هم حتما باید بگویم که در 2 سال اخیر اتفاقات خوبی هم رخ داده و باشگاههای بزرگی مثل سپاهان در لیگ دوومیدانی بانوان سرمایه گذاری کردند. من هم امسال در لیگ از تیم سپاهان شرکت کردم و این یک امید برای آینده دوومیدانی بانوان است.

فقط 5 صدم ثانیه تا مسابقات جهانی فاصله دارم

هدف فعلی من کسب ورودی مسابقات جهانی است که من خیلی به آن نزدیک هستم. می توانم بگویم فقط 5 صدم ثانیه با رکوردی ورود مسابقات جهانی داخل سالن فاصله دارم و امیدوارم بتوانم آن را کسب کنم. در تمرین ماجرای رکورد زدن متفاوت است. نمی توانم خیلی دقیق بگویم که در تمرینات به اندازه رکورد ورودی جهانی رکورد زدم یا خیر. این 5 صدم‌ثانیه قابل لمس نیست و فقط دستگاههای الکترونیکی می‌توانند آن را ثبت کنند. رکورد 60 متر 7.35 است که رکورد ایران هم به حساب می آید و رکورد ورودی جهانی نیز 7.30 می باشد.

رویای المپیک غیرقابل دسترس نیست

واقعیت است که ورودی های المپیک بسیار سطح بالا و ثبت آن بسیار سخت است. به ویژه در این دوره رکوردهای ورودی را پایین تر آوردند. کسب سهمیه المپیک خیلی مشکل است. باید واقع بین باشیم. المپیک رویای هر ورزشکاری است و امیدوارم که به این رویا هم برسیم. البته من این رویا را غیرقابل دسترس نمی دانم. دختران ایرانی چیزی برای کسب ورودی المپیک کم ندارند. همه کشورها برای مدال المپیک تلاش می کنند، چرا ما نباید بتوانیم ورودی را کسب کنیم؟

فعلا رقیبی در ایران ندارم

از زمانی که من رکورد 60 متر ایران را شکستم، قهرمان دوی 100 متر و 200 متر بانوان ایران هم هستم؛ فقط رکورد را نتوانستم بزنم. نمی دانم دقیقا چه اتفاقی می افتد که من رکورد 60 متر را زدم، اما رکورددار 100 متر نیستم. شاید شرایط مسابقه هم تاثیرگذار است. وقتی من می دوم، هیچ رقابتی وجود ندارد و با بقیه رقبایم فاصله دارم. این باعث می شود در مسابقات خارجی وقتی رقبا به من نزدیک می شوند، من به هم بریزم. شاید اینکه در شرایط رقابت باشم، خیلی مهم است. متاسفانه در حال حاضر رقیبی نزدیک به خودم در دوی سرعت ندارم.

به ما 4 نفر می‌گفتند مربع دوومیدانی

قبل از اینکه من رکورد 60 متر را بزنم، این رکورد در اختیار مریم طوسی بود که اتفاقا از دوستان خوب من است. آن دوره‌ای که مریم طوسی هم بود، با هم رقابت می کردیم و دوران خوبی بود. البته ما با هم هیچ وقت کری‌خوانی نداشتیم. خیلی از خاطرات خوب من در دوومیدانی با مریم طوسی است. ما دوستان خوبی هستیم و بیشتر از اینکه رقیب باشیم، خیلی مواقع رفیق بودیم. آن دوره به من، مریم طوسی، سپیده توکلی و الناز کمپانی می گفتند مربع دوومیدانی. معمولا ما 4 نفر همیشه با هم بودیم، اما الان شرایط طوری رقم خورده که دور از هم هستیم. با این حال دوستی‌هایمان همچنان پابرجاست.

خارجی‌ها می‌پرسند مگر باحجاب می‌توان دوید؟

ما دونده سرعت هستیم و سرعت هم جنگ با صدم های ثانیه است. شاید پوشش ما هم روی کارمان تاثیر داشته باشد. فکر می کنم سنگینی لباس روی دویدن ما هم تاثیر می گذارد، اما همین که ما اجازه داریم در مسابقات بین‌المللی شرکت کنیم و می توانیم خیلی مواقع بدرخشیم، اتفاق فوق العاده‌ای است. وقتی من در مسابقات خارجی شرکت می کنم، پوشش من برایشان جالب است. معمولا عکاسان هم روی دونده های محجبه زوم می کنند. حتی می پرسند کسی که حجاب دارد، مگر می تواند بیاید مسابقه دهد؟ واقعا این اتفاق شدنی است و حجاب مانع دویدن ما نیست.

از دختر باد تا غزال تیزپا!

لقب «دختر باد» از زمان خانم لیلا ابراهیمی وجود داشت و بعد از آن هم به دختران دونده این لقب را می دادند. به من هم این لقب را دادند، اما برای من خیلی فرقی نمی‌کند که چه لقبی دارم. من هر جا می روم، می‌گویم «فرزانه فصیحی» هستم. لقب من اسم و فامیلم هست. حتی برخی به من لقب «غزال تیزپا» را دادند؛ البته که این لقب برای خداداد عزیزی است. بازهم می گویم خیلی به این القاب کاری ندارم.

اینستاگرام

فرزانه فصیحی در اینستاگرام 97 هزار فالور دارد و عکس هایی درباره زندگی ورزشی و روزمره اش منتشر می کند که از طریق این لینک می تواند به صفحه این ورزشکار ایرانی بروید.

مطالب بیشتر:

زیباترین و خوش استایل ترین ورزشکار زن جهان کیست؟

بیوگرافی شمیلا کوهستانی فوتبالیست زن افغان

بیوگرافی و عکسهای مریم محبی دونده ، دختر باد ایران

بیوگرافی زهرا جودکی قهرمان جهانی تکواندو