اینترنت و کودکان ، راهنمایی های مفید برای والدین

اینترنت و کودکان ، راهنمایی های مفید برای والدین

سازمان ملل 5 فوریه را بعنوان روز جهانی اینترنت امن تعیین کرده است ، اینترنت و نگرانی هایی که والدین درباره استفاده از آن درمورد کودکان دارند بعنوان یک روش تربیتی در دهه جدید شناخته می شود. طبق گفته سازمان ملل ، 800 میلیون کودک در شبکه های اجتماعی عضر هستند و روزانه 175 هزار کودک به این آمار اضافه می شود.

اینترنت دنیای رنگارنگی را به کودکان نشان می دهد و گوشه های تاریکی نیز دارد ، آگاه کردن کودکان از این خطرات وظیفه والدین است. کودکان را نمی توان از اینترنت دور نگه داشت اما می توان شرایطی را فراهم نمود که اینترنت برای کودکان امن ، آموزنده و مفید باشد. والدین باید درباره اینترنت و به خصوص شبکه های اجتماعی با کودک صحبت کنند و آگاهی های لازم را به آن ها منتقل کنند. وقتی خیلی راحت درمورد این موضوعات با کودکان صحبت کنید ، در مقابل فرزندتان دلیلی برای پنهان کاری تجربه هایش در اینترنت نمی بیند و شما را کاملا در جریان فعالیت هایش قرار می دهد.

فرقی نمی کند که فرزند شما از تبلت ، کامپیوتر یا موبایل برای اتصال به اینترنت استفاده می کند ، شما باید آن را مدیریت کنید. کنترل و نظارت باید به گونه‌ای باشد که کودک و نوجوان،‌ با خیال راحت و بدون ترس از تنبیه یا مجازات، فعالیت‌هایش در اینترنت و موبایل را با بزرگترها درمیان بگذارد.

در حقیقت به جای اینکه گجت ها را از کودکان مخفی کنید یا روی آن ها رمز بگذارید ، باید به آن ها آموزش دهید چطور از تکنولوژی استفاده کند.

کودکان ما ساعت‌ها در اینستاگرام دنبال “لایک” می‌گردند – و خیلی مواقع مورد اذیت و آزار سایبری قرار می‌گیرند – یا بازی می‌کنند، خودشان را بیش از حد درگیر شخصیت‌های تاثیرگذار یوتیوبی می‌کنند یا در واتس‌اپ از این “گروه دوستی” به آن یکی می‌روند. نرم‌افزارهای فیلترینگ محتوا از سال‌ها پیش در دسترس عموم بوده است، اما والدین در اغلب موارد به خاطر نداشتن دانش کافی به درستی از آن‌ها استفاده نمی‌کنند. از طرف دیگر بچه‌ها هم باید رمز‌های عبور خود را به والدینشان می‌دادند و این خود باعث اختلافات خانوادگی می‌شد. اما حالا نسل جدیدی از این فیلترها با وعده سهولت کار به بازار آمده است.

بن هالپرت، سردبیر وبسایت “سَوی سایبر کیدز” می‌گوید “وقتی بچه‌های به سن مشخصی می‌رسند، یا از هم‌قطارانشان، یا بر حسب اتفاق بالاخره یاد می‌گیرند که چطور محدودیت‌های اعمالی از والدینشان را دور بزنند. شما هر کاری بکنید نمی‌توانید همه راه‌ها را ببندید. فرزند شما بالاخره با محتوای مضر روبه‌رو خواهد شد. برای همین ایجاد رابطه‌ای مبتنی بر اعتماد با فرزندان اهمیتی اساسی دارد. باید مرتب درباره استفاده از فناوری با آن‌ها صحبت کنید.”

سن

همانطور که کتاب ها و فیلم ها رده بندی سنی دارند ، درمورد اپلیکیشن ها و سایت های اینترنتی نیز رده بندی سنی باید رعایت شود. بسیاری از شبکه‌های اجتماعی، از فیسبوک و اینستاگرم گرفته تا اسنپ‌چت،‌ میوزیکلی و تیک‌تاک، ۱۳ سالگی را حداقل سنی کاربران تعیین کرده‌اند. کودکان زیر این سن‌ اجازه ندارند در این شبکه‌ها حساب باز کنند و اگر می‌خواهند از این اپلیکیشن‌ها استفاده کنند، باید زیر نظر مستقیم یکی از والدین یا خواهر و برادرهای بزرگترشان باشد.

می توانید در حضور خودتان نرم افزارهایی مانند تیک تاک یا یوتیوب را باز کنید و با هم به تماشای فیلم ها مشغول شوید. کودک باید بیاموزد که محدوده سنی خود را بشناسد و از ورود به سایت‌ها و استفاده از اپلیکیشن‌ها یا بازی‌های کامپیوتری که مناسب سن و سالش نیست،‌ خودداری کند.

دغدغه ورود به سایت های مستهجن نیز برای والدین بسیار مهم است ، در ایران فیلترینگ روی این سایت ها فعال است اما در بسیاری از کشورها، اخلاق آنلاین یک مسئله شخصی است و از معدود محدویت‌های موجود برای ورود به این‌گونه وب‎سایت‎ها،‌ داشتن 18 سال سن است.

اجازه از والدین

استفاده کودکان از اینترنت باید با اجازه والدین باشد ، اما والدین هم نباید اینترنت را برای فرزندشان به طور کلی ممنوع کنند ، کودک اگر بداند هر وقت از شما موبایل یا کامپیوتر می‌خواهد، شما مخالفت می‌کنید، ممکن است دیگر از شما اجازه نگیرد؛ بنابراین به جای حذف اینترنت و موبایل از زندگی‌ کودک،‌ استفاده درست را به او یاد بدهید و فعالیت‌هایش در اینترنت را مدیریت کنید.

تماس با دیگران

والدین باید به کودکان آموزش دهند که هر چیزی روی اینترنت الزاما مفید و مجاز نیست ، به خصوص درمورد تماس با افراد غریبه و چت کردن با آن ها ، به کودکان اجازه چت با کسانی را دهید که آن ها را شخصا می شناسید و هم سن و سال خودش هستند. بسیاری از گیم ها نیز هستند که امکان چت در آن ها فراهم شده ، باید مراقب این بازی و گیم ها نیز باشید.

مواجه شدن با محتوای نامناسب

همه ممکن است به طور تصادفی در اینترنت با محتوای نامناسب روبرو شوند ، اگر متوجه شدید کودک شما در این موقعیت قرار گرفته ، به جای توبیخ، برایش توضیح دهید که همه چیز در اینترنت، الزاماً‌ موجه و مجاز نیست. کودک باید حتما بداند که اگر با محتوای غیرموجهی روبرو شد ، او تقصیرکار نیست و اگر بداند که شما وی را شماتت نمیکنید ، حتما این موضوع را به شما خواهد گفت. در غیر اینصورت کودک سعی می کند این تجربه را از شما پنهان کند.

اگر کودک بداند که صداقت به سودش تمام می‌شود،‌ مطمئن باشید با شما روراست خواهد بود

در بعضی از کشورها، خانواده‌ها این گزینه را دارند که بتوانند با شرکت تامین‎کننده اینترنت خانه‌ تماس بگیرند و بخواهند تنظیمات را طوری تغییر دهد که در ساعاتی که فرزندشان بیدار است (مثلا‌ از ۶ صبح تا ۱۰ شب)،‌ سایت‌های نامناسب برای کودکان، در خانه آنها در دسترس نباشد.

محدودیت زمانی

محدودیت زمانی نیز یکی از گزینه های صحیح مدیریت است، بعنوان مثال کودک شما باید اجازه داشته باشد بعد از آمدن از مدرسه و پیش از آماده شدن برای خواب،‌ ۱۵ دقیقه یا نیم ساعت از اینترنت استفاده کند. شما ممکن است اجازه دهید این زمان، در روزهای تعطیل کمی بیشتر باشد.

مشغول نگهداشتن کودک با اینترنت

بزرگ ترین اشتباه والدین برای آرام نگهداشتن کودک این است که موبایل را در اختیارش قرار می دهند و کودک ساعت ها و روزها غرق در دنیای مجازی است. والدین این کار را می کنند تا بتوانند به کارهای شخصی خودشان رسیدگی کنند. این کار دو ضرر بزرگ خواهد داشت : اول اینکه کودک وقتی در اینترنت مشغول باشد، علاقه چندانی به فعالیت‌های دیگر نخواهد داشت و تمام حواسش را به اینترنت می‌دهد. به این ترتیب،‌ اینترنت جای فعالیت‌های فکری و بدنی دیگر،‌ مانند کتاب خواندن یا بازی و ورزش را می‌‎گیرد که لازمه دوران کودکی است. دیگر اینکه وقتی شما مشغول کارید و کودک‌تان در اینترنت است، نمی‌توانید بر فعالیت‌هایش نظارت کنید و او ممکن است به خطر بیفتد یا چیزهایی ببیند که مناسب سن و سالش نیست.

نگویید هرگز،‌ بگویید حالا نه

اگر کسی به شما بگوید هرگز حق ندارید قهوه بنوشید، قهوه خود به خود جایگاه خاصی در ذهن شما پیدا می‌کند و بیش از پیش به آن علاقه‌‎مند می‎شوید. اما اگر بگویند پیش از خواب حق ندارید قهوه بنوشید و علتش را به شما توضیح دهند،‌ راحت‌تر با این محدودیت کنار می‌آیید و می‌دانید که با صبر کردن،‌ به قهوه خواهید رسید.

با کودک هم باید همین‌طور برخورد کرد؛‌ به جای اینکه بگویید هرگز حق نداری وارد فلان سایت شوی یا از فلان اپلیکیشن استفاده کنی، به او بگویید حالا وقتش نیست‌، وقتی بزرگتر شدی‌ می‌توانی مثل من از این سایت‌ها استفاده کنی. با همین روش،‌ می‌توان مدت زمانی را که کودکان در اینترنت سپری می‌کنند، مدیریت کرد.

امنیت

مهمترین مسئله در زمینه فعالیت کودکان و نوجوانان در اینترنت،‌ امنیت خود و خانواده‌شان است.به کودکتان درباره حفظ حریم شخصی آموزش بدهید. هیچ‌کس در اینترنت قابل اعتماد نیست‌ مگر اینکه او را کاملاً‌ بشناسید.بهتر است کودک یا نوجوان‌ خانواده شما، کمترین اطلاعات ممکن را از خودش در اینترنت قرار دهد؛‌ مثلاً‌ اگر در سنی هست که می‌تواند از شبکه‌های اجتماعی استفاده کند، می‌تواند برای خودش حساب (اکانت)‌ باز کند،‌ اما لازم نیست تاریخ دقیق تولد، آدرس محل زندگی و شماره موبایلش را وارد کند.

رعایت این موارد برای امنیت کودکان در اینترنت ضروری است:

گذرواژه (پس‌وُرد) حساب کاربری،‌ ایمیل، نشانی خانه و مدرسه و دیگر اطلاعات شخصی و خانوادگی‌‌ را در اینترنت نگذارد و به کسی ندهد

با غریبه‌ها چت نکند و تماس برقرار نکند

بدون اجازه و نظارت یک عضو بزرگتر خانواده،‌ از چت‌روم‌های آنلاین استفاده نکند

با کسانی که در شبکه‌های اجتماعی یا چت‌ آشنا می‌شود، قرار ملاقات نگذارد

اگر فکر می‌کند در سایت یا صفحه‌ای در شبکه‌های اجتماعی، دارد اتفاقی می‌افتد که بزرگترها ممکن است از دیدن آن ناراحت شوند،‌ بلافاصله آن صفحه را ترک کند

هرکس در اینترنت از او چیزی خواست،‌از اسم و آدرس تا سن و تاریخ تولد یا عکس،‌ بالافاصله به والدین یا بزرگترها خبر دهد

بدون اجازه والدین یا بزرگترها، هیچ عکسی از خودش یا دیگر افراد خانواده در اینترنت قرار ندهد

هیچ نرم‌افزار، اپلیکیشن یا بازی کامپیوتری را بدون اطلاع بزرگترها دانلود نکند